Na wystawie Hans Jurgen Seliger interesująco pokaże wiersze Wisławy Szymborskiej, które dzięki twórczej i plastycznej interpretacji zobaczymy w nowym kontekście. Forma książki przez swoją schematyczność prowokuje do formalnych eksperymentów. Barwna plama, antropomorfizacja kształtu dobrze oddaje miękki ton kobiecych wierszy poetki. Paul Celan to inny twórca , odmienny krąg wrażliwości która poprzez swoją intensywność staje się piętnem a nie darem. Utwory Celna są tak intensywne i nasycone znaczeniami, że już w pierwszym zapisie mogą być autonomicznym znakiem. To treść o takiej sile, że zabiegi formalne dotyczące jego wierszy muszą wykroczyć poza poezję konkretną. Czy Hansowi Jurgenowi Seligerowi udała się ta przemiana, musicie ocenić państwo sami.
iswinoujscie.pl • Środa [11.05.2011, 21:52:28] • Świnoujście
fot. Andrzej Pawełczyk
W tym jak tworzy Hans Jurgen Seliger, berliński artysta, którego obiekty artystyczne w formie książek będziemy mogli obejrzeć w galerii przy ulicy Wojska Polskiego, zauważymy fragmenty wydarzeń, które zapoczątkowały sztukę współczesną. Sztuka Książki , jak ogólnie można określić to czym się Seliger zajmuje, pojawiła się w dadaizmie jako celowy eksperyment formą czcionki która stopniowo uwalniana była od swojego semantycznego znaczenia. Choć pokrewny, konstruktywizm, w rewolucyjnych plakatach, używał litery jako formy i treści zarazem. XIX i wcześniejszy sposób interpretacji znaku to kaligram, czyli forma zapisu plastycznie wyrażająca jego treść. Jednak dopiero XX wieczna poezja konkretna wyizolowała słowo z kontekstu językowego. W poezji konkretnej „forma jest zdeterminowana treścią a treść formą”. W zasadzie jest to obszar sztuki konceptualnej i jeżeli chcecie państwo samodzielnie przekonać się o celowości traktowania elementu słowa jako autonomicznego dzieła sztuki, zapraszamy na wystawę 14 maja o godzinie 18.
fot. Andrzej Pawełczyk
Przełom XX i XXI wieku to proces nieuchronnej digitalizacji treści, która powoli gubi smak, zapach i ciężar tradycyjnej lektury. Dlatego tak istotnym jest kontynuowanie tradycji słowa drukowanego, poprzez jego artystyczny zapis. Twórczość Hansa Jurgena spełnia ten imperatyw, co szczególnie cenne jest w naszym interiorze z postkulturą o smaku darmowego piwa i promenadowej biesiady stołecznych celebrytów.
Postkultura w której „składnia pozbawiona jest urody koniunktywu” ma wrażliwość cepu, warto więc w ucieczce przed nim zajrzeć na drugą stronę lustra. Do czego serdecznie państwa zapraszam.
Andrzej Pawełczyk.