Do największych atutów dań jednogarnkowych z pewnością należy prosta receptura, która nie wymaga przestrzegania wielu rygorystycznych zasad w czasie gotowania. Ponadto umiejętnie planując przyrządzenie tego typu obiadu możliwe jest zakończenie kucharzenia bez ubrudzenia nadmiernej ilości sztućców i naczyń. Na korzyść potraw przygotowanych w jednym garnku przemawia także ich wyrazisty i wielowymiarowy smak, który możliwy jest do osiągnięcia dzięki swobodnemu przenikaniu się kluczowych aromatów wszystkich składników.

Węgiersko-polskie inspiracje
Związek kuchni polskiej z węgierską ma zapewne swoje początki w połowie XVI wieku, kiedy to pochodzący z ówczesnego Księstwa Siedmiogrodu Stefan Batory poślubił królową Polski Annę Jagiellonkę. Pomimo zawiłych dziejów historycznych treściwe specjały, przygotowane na bazie warzyw i mięsa na stałe przeniknęły do naszego rodzimego menu. Do najważniejszych z nich należy gulasz, który bez trudny można uznać za kluczowy element polskich obiadów. Mięso duszone z dodatkiem podsmażonej cebuli i wyrazistych przypraw podawane może być tak z ziemniakami, ryżem, jak i makaronem. Danie to w różnych wariacjach obecne jest w kanonie kulinarnym większości krajów europejskich. Do węgierskich smaków należy również leczo, które spotkać można także w menu słowackim, niemieckim, ukraińskim, czeskim, a nawet w Izraelu. Najważniejszymi składnikami są papryki oraz cebula, jednak pełniejszy smak uzyskamy dodając puszkę pokrojonych pomidorów.

Przysmak kowbojów
Mało popularnym w Polsce, niemniej należącym do kanonu kuchni amerykańskiej przysmakiem jest jambalaya – tradycyjna potrawa kreolska, której postawą jest ryż oraz różne dodatki. Do kluczowych smaków zaliczyć należy czosnek, cebulę, pomidory, paprykę, owoce morza lub mięso, które zalewane są wywarem i duszone na małym ogniu. Dawniej dokładna receptura w głównej mierze uzależniona była od rodzaju dostępnych składników. W Ameryce danie jest szczególnie popularne w południowych stanach (zwłaszcza Luizjana), niemniej posiada akcenty zaczerpnięte z również z kuchni europejskiej. Jego hiszpańskim pierwowzorem jest paella, z kolei bardzo podobnym, choć zawierającym mniej składników odpowiednikiem włoskim jest dobrze znane w naszej kuchni risotto. – Dania jednogarnkowe na bazie ryżu wymagają dość długiego gotowania na małym ogniu, dzięki czemu ryż może wchłonąć dużą ilość płynu i nadać daniu odpowiednią konsystencję. Szybkim sposobem na „zagęszczenie” risotto lub kaszotto jest dodanie odrobiny bardzo drobno startego żółtego sera, który szybko połączy składniki i urozmaici smak – podpowiada Ewa Polińska z MSM Mońki.

Indyjskie aromaty
Curry znane jest zarówno jako sypka przyprawa, aromatyczna i pikantna pasta, jak również kompletne danie, składające się najczęściej z kurczaka, papryki, cebuli i obowiązkowej odrobiny mleczka kokosowego. Meritum przepisu stanowią niemniej przyprawy – intensywne, nieco korzenne, diametralnie odmienne od europejskiej palety smaków, niemniej uwielbiane przez smakoszy z całego świata. Do przygotowania curry można kupić zarówno gotową mieszankę przypraw (masala), jak również pokusić się o jej samodzielne przygotowanie w domu. Decydując się na drugą opcję konieczne jest zaopatrzenie się w kurkumę, pieprz czarny, sól, kolendrę, imbir, chili, gorczycę i kmin rzymski. Kwestia proporcji pozostaje bardzo indywidualna, dzięki czemu możemy przygotować mieszankę bardziej pikantną, bądź delikatniejszą, w zależności od preferowanych smaków. Samo gotowanie jest banalnie proste. Rozpoczynając od mięsa, podsmażamy wszystkie składniki, a następnie zalewamy mlekiem kokosowym i kremówką oraz doprawiamy dla smaku naszą masalą.

Francuska wykwintność
Także Francuzi nie stronią od bogatych w smaku potraw jednogarnkowych. – Francuską wersją gulaszu jest ragoût, który może być serwowany również w wersji zabielanej. Prostym sposobem na osiągnięcie pożądanego smaku i koloru jest dodanie kilku łyżeczek serka topionego, który zadba o odpowiednią konsystencję, wzbogacając jednocześnie smak sosu – doradza Ewa Polińska z MSM Mońki. Wspominając o wersjach gulaszu znanych we Francji, nie sposób zapomnieć o wołowinie po burgundzku, rozsławionej przez Julię Child – autorkę licznych książek kucharskich i programów kulinarnych, które sprawiły, że cały świat zakochał się w kuchni francuskiej. Boeuf bourguignon uznawane jest za potrawę dość trudną, przede wszystkim ze względu na długi czas przygotowania. Proste dodatki – boczek, marchewka, cebula, czosnek, pomidory, wino i przyprawy – wraz z najlepszą jakościowo wołowiną powinny być obsmażone i następnie duszone około 3 h w bulionie mięsnym. Jak każde danie jednogarnkowe, także wołowina smakuje najlepiej kolejnego dnia, kiedy w pełni przeniknie smakami wszystkich składników.

Magdalena Brzęczek
Specjalista ds. PR