Wstęp
Stosownie do przepisu art. 101 ust. 1 SamGminU, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Z uwagi na fakt, że z zasady demokratycznego państwa prawa wynika reguła, iż organom władzy publicznej przysługuje kompetencja do podjęcia określonych działań jedynie w sytuacji, gdy organ ten upoważniony został do takiego działania przez ustawę, to jednostkom powinno przysługiwać prawo kontroli działalności organu władzy publicznej w tym zakresie. Ustawodawca wyposażył więc adresatów uchwał rady gminy w uprawnienie kontrolne, przewidziane w przytoczonym powyżej przepisie art. 101 ust. 1 SamGminU. Wskazana skarga do sądu administracyjnego na uchwałę rady gminy jest istotnym środkiem ochrony praw jednostki przed przekroczeniem władztwa publicznego przekazanego gminie przez ustawę, jako organowi administracji publicznej. Służy ona bowiem ochronie podmiotów prawa przed skutkami wykorzystania przez organ samorządu terytorialnego swojej samodzielności w sferze administracji publicznej poza granice wyznaczone przepisami prawa, a ze szkodą dla uprawnień jednostki3.

Przyznane SamGminU prawo do skargi nie jest jednak prawem nieograniczonym. Powołany przepis wskazuje jakim podmiotom, w jakiej formie i pod jakimi warunkami przysługuje uprawnienie do zaskarżenia uchwały rady gminy do sądu administracyjnego. Skarga przysługuje bowiem jedynie wtedy, gdy uchwała rady gminy jest niezgodna z prawem, która to niezgodność narusza interes prawny lub uprawnienie jednostki, ponadto jej wniesienie do sądu administracyjnego obwarowane jest licznymi warunkami.

Uchwała rady gminy z zakresu administracji publicznej
Z uwagi na fakt, że sądy administracyjne na podstawie przepisu art. 101 ust. 1 SamGminU uzyskały kompetencję do rozpoznawania skarg jedynie na uchwały lub zarządzenia podjęte przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, to rozpoznający skargę sąd zobowiązany jest do ustalenia, czy kwestionowany akt stanowi uchwałę lub zarządzenie podjęte przez organ gminy. Poza ramy niniejszego artykułu wykracza problematyka zarządzeń organów gminy oraz uchwał podejmowanych przez inne niż rada organy gminy.

Wśród źródeł prawa wymienionych przez przepis art. 90 Konstytucji RP, wymienione są także akty prawa miejscowego, które są źródłami prawa na obszarze ich obowiązywania. Ustawodawca wyposażył organy samorządu terytorialnego w kompetencję do wydawania aktów prawnych. Jednostka samorządu terytorialnego, jaką jest gmina posiada kompetencję do wydawania aktów prawa miejscowego w formie uchwał rady gminy oraz przepisów porządkowych. Kompetencję do wydawania aktów prawa miejscowego organy gminy uzyskują na podstawie upoważnień zawartych w ustawach szczególnych.

Definiując pojęcie uchwały organu samorządu terytorialnego należy odwołać się do stanowiska doktryny, która za uchwałę organu samorządu terytorialnego uznaje taką formę działania kolegialnego organu samorządowego, której wynikiem jest akt woli tego organu podjęty w trakcie jego posiedzenia, w drodze głosowania, zmierzający z reguły do rozstrzygnięcia określonej sprawy publicznej o charakterze lokalnym będącej przedmiotem obrad, najczęściej ze skutkiem wiążącym4.

Nie wszystkie jednak uchwały rady gminy są jednocześ­nie aktami prawa miejscowego, o tym czy uchwale można nadać taki przymiot decyduje bowiem każdorazowo przedmiot regulacji uchwały.

Zaskarżeniu do sądu administracyjnego na zasadzie art. 101 ust. 1 SamGminU podlegają nie tylko uchwały zawierające przepisy powszechnie obowiązujące na danym terenie, lecz także wszelkie inne uchwały regulujące wykonywanie przez organy samorządu ich zadań administracyjnych, przy czym dopuszczalność zaskarżenia obejmuje również normy organizacyjno-kompetencyjne5.

Uchwały rady gminy mogą mieć dwojaki charakter generalno-abstrakcyjny lub indywidualno-konkretny.

Jak wskazuje się w orzecznictwie [...]

Cena artykułu: 6 zł

Więcej informacji: