Jak zauważa Aleksandra Skrabek, autorka tekstu krytycznego analizującego obrazy zgromadzone na wystawie: „Na pierwszy rzut oka dominują tu kolory, bajkowa intensywność i dziecinna estetyka, to szybko okazuje się, że wesoło jest tylko z pozoru. Kolor staje się zasłoną, za którą kryje się niepokój, groteska i przewrotna zabawa formą. W świecie tych obrazów nic nie jest do końca oczywiste ani niewinne. Postaci zdają się wykraczać poza granice tożsamości – są zarazem ludźmi i zwierzętami, dziećmi i upiorami, stworzeniami z kreskówek i mitologicznymi hybrydami. Patrzą na nas wielkimi oczami – niektóre z rozczuleniem, inne z wyraźną drwiną. Malarstwo Wielek wciąga nas w świat, w którym wszystko może się zdarzyć. Zwierzęta mówią ludzkim głosem, a śmiech niekiedy przechodzi w krzyk. Na tle psychodelicznych pejzaży, falujących niebios pełnych oczu i rąk, zaczynamy tracić orientację: co tu jest snem, a co już staje się koszmarem.”

Już samo wezwanie w tytule wystawy, zaproponowanym przez Małgorzatę Wielek, ukrywa w sobie ciekawą głębokość czasu i znaczeń. Nie jest to wbrew pochopnej intuicji cytat z Biblii, ale z utworu "Cash and Carry Me Home" brytyjskiego wokalisty, zaprezentowanego w 2011 roku. Zwrot, wake up lazy bones, którego użył Ghostpoet, bo o nim mowa, to jednak tytuł wcześniejszej, bardzo popularnej w kulturze anglosaskiej, dziecięcej piosenki z lat dwutysięcznych, który można przetłumaczyć właśnie jako wezwanie, Obudźcie się leniuchy!. I nie jest to beztroski przypadek, ponieważ pierwotna, prawdziwsza wersja radosnej dziecięcej rymowanki, to Dixie, czyli pieśń Lazybones lub „Lazy Bones” napisana, regionalnym, potocznym językiem amerykańskiego południa w 1933 roku, przez Johnna Mercera (1909-1976), a muzykę do niej skomponował Hoagy Carmichael (1899-1981). Nie muszę chyba dodawać ze mówi o ciężkim życiu na plantacji, albo współcześnie, na polu sztuki.

Prace Małgorzaty Wielek, które pokażemy 16 sierpnia, o godzinie 18.00, to takie malarstwo jakie kochamy, prawdziwe, żywe ciało sztuki, a tytuł ekspozycji zaproponowany przez artystkę “Wake up lazy bones", tylko to potwierdza. Gorąco zapraszamy na otwarcie wystawy, wstęp wolny

Małgorzata Wielek urodziła się w 1976 w Limanowej. W latach 1997 - 2002 studiowała na ASP w Krakowie na wydziale malarstwa. W 2009 r obroniła doktorat pt. „Badanie serca” na macierzystej uczelni. W 2016 otrzymała tytuł doktora habilitowanego. W 2022 r otrzymała tytuł profesora sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, tatuażem oraz krótkimi formami literackimi. Brała udział w ponad 170-u wystawach zbiorowych i około 50 indywidualnych. W 2017 zdobyła II nagrodę w IV Piotrkowskim Biennale Sztuki. W 2016 - Grand Prix Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 4. Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, Jesienne Konfrontacje, BWA Rzeszów. W 2015 zdobyła Nagrodę specjalną w III Piotrkowskim Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim. W 2012 znalazła się w finale międzynarodowego konkursu Strabag w Wiedniu. W 2010 otrzymała I nagrodę w 8. Triennale Małych Form Malarskich – Toruń 2010 w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. W latach 2010-1012 była współtwórczynią i koordynatorką międzynarodowego projektu artystycznego Przedmieścia realizowanego przez ASP w Krakowie z partnerami z Wiednia i Ostrawy. Organizatorka ogólnopolskiego konkursu Zakłócenia realizowanego na UP oraz kuratorka Fosfor Art Gallery w Krakowie. W 2019 otrzymała Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. Działa w duecie Czarny Zakład, propagując rysunki i tatuaże. Prowadzi Pracownię 16 z działaniami malarskimi. Profesor na UKEN w Krakowie, na Wydziale Sztuki.