Trasę rozpoczęli w Szczecinie, do którego dotarli pociągiem. Jadąc przez polskie i niemieckie wsie dojechali do mostu w Mescherin prowadzącego do Gryfina. Stamtąd czekała ich już niedługa droga do Piasku, gdzie docelowo mieli nocować.

Jeszcze tego samego dnia przejechali „Dolinę Miłości” i podziwiali rozlewiska Odry z punktów widokowych. Kolejnego dnia rozpoczęli podróż przy sprzyjającej, słonecznej pogodzie. Po przekroczeniu granicy w Osinowie Dolnym, skierowali się na zachód, zbaczając ze szlaku, aby dojechać do Niederfinow, gdzie znajduje się podnośnia statków (śluza windowa). Ogrom konstrukcji i widoki z góry zrobiły na nich duże wrażenie. Po tej długiej przerwie ponownie wsiedli na rowery i zaczęli powrót na szlak Oder- Neisse, by w późniejszym czasie kontynuować jazdę wzdłuż wału przy Odrze.

Wieczorem dojechali do Kostrzyna i rozbili namioty na polu Woodstocku. Wczesnym ranem dnia trzeciego, obudzili się z powodu padającego deszczu. Po codziennych przygotowaniach do dalszej jazdy, powrócili na szlak po niemieckiej stronie i za cel obrali Frankfurt nad Odrą. W mieście są stare kościoły, do których warto było zajrzeć. Po szybkim objeździe miasta, udali się w stronę Eisenhuttenstadt, gdzie znajdują się rozległe zakłady hutniczo-przemysłowe. W następnej kolejności dojechali do Neustelle, gdzie stoi dawny klasztor z działającym do dziś starym browarem. Tam zaczęło padać i celem było jak najszybsze dotarcie do Gubina. Noc spędzili w hoteliku po polskiej stronie miasta, gdzie mogli się wysuszyć i przeczekać deszcz. Kolejnego dnia pogoda również nie rozpieszczała. Z powodu silnego deszczu wyjechali z miasta dopiero po godzinie 12.

Pedałując wzdłuż szlaku wjechali do niemieckiego miasta Forst, gdzie podziwiać można wysoką wieżę ciśnień oraz przespacerować się alejkami ogrodu różanego. Tam właśnie otrzymali wiadomość o padającym śniegu na południu Polski, na który przecież cały czas się kierowali. Po południu dojechali do Bad Muskau, a tam zachwycił ich widok zabytkowego zamku wpisanego na listę UNESCO. Budowla otoczona jest przez ogromną powierzchnię parku, co stanowi znakomite miejsce na odpoczynek. Noc spędzili we wsi Przewóz. Następnego dnia znaleźli się w centrum miasta Görlitz, które może zachwycać swoim urokiem. Bogactwo zabytków, malownicze kamienice, czystość i estetyka uliczek wywołały u nich ogromny podziw. Następnie udali się do Zgorzelca, gdzie zjedli ciepły obiad i przeczekali przelotne opady.

Tego samego dnia zakończyli podróż w Bogatyni, przed wjazdem do której dały się we znaki pierwsze dłuższe podjazdy, ze szczytów których mogli przyjrzeć się elektrowni Turów opalanej węglem brunatnym. Planowany wcześniej, jako ostatni dzień jazdy rowerem, rozpoczął się przyjemnie i pogodnie. Jeszcze przed południem dojechali do miejsca, gdzie znajduje się Styk Trzech Granic (polskiej, niemieckiej i czeskiej). Stamtąd przedostali się na teren Czech. W godzinach popołudniowych zajechali do Liberca, tam zjedli tradycyjny czeski obiad i skierowali się ku przewodniemu celowi wyprawy- Nowej Wsi nad Nysą. W tym dni towarzyszyły im liczne zjazdy, ale jeszcze liczniejsze podjazdy, które kosztowały sporo sił. Po wdrapaniu się na jedną z gór dotarli do celu - źródła Nysy Łużyckiej. Teraz czekała ich już tylko droga do Szklarskiej Poręby, gdzie mieli zarezerwowany nocleg. Przedzierając się przez wysokogórskie tereny poczuli chłód, a im oczom ukazał się zalegający śnieg.

Ostatnim etapem był zjazd prosto do miasta i już w ciemności dojechali do pensjonatu. Następnego dnia czekał na nich powrót pociągiem do domu. Jednakże troje z uczestników(Jakub, Jakub, Aleksandra) postanowiło dokończyć szlak Oder-Neisse, ponieważ dotarli do celu szybciej niż się spodziewali. To był ostatni dzień całej wyprawy. W sobotę rano, po przyjeździe pociągu na dworzec w Szczecinie, skierowali się ku przejściu granicznemu w Lubieszynie. Odnaleźli szlak i jechali wzdłuż Zalewu Szczecińskiego. Pogoda dopisywała (poza wiatrem), a z każdym przebytym kilometrem byli bliżej dobrze znanych im już terenów. Bez pośpiechu dotarli do Ueckermunde, a następnie jechali w kierunku Anklam, Usedom i w końcu Świnoujścia. Po drodze obserwowali zalew przy szczególnie dobrej widoczności. Do Świnoujścia przybyli wieczorem, szczęśliwi i zadowoleni z siebie.

Cały wyjazd trwał 8 dni, z czego 7 dni spędzili pedałując przed siebie. Trasa, którą przejechali wyniosła ponad 800km. Była to ich trzecia wyprawa. Zupełnie inna od poprzednich, która również przyniosła wiele nowych wrażeń i doświadczeń.

źródło: www.iswinoujscie.pl